Errol Koning zakte geëmotioneerd op zijn knieën. Hij was de winnaar van Fight Fan's Main Event, Miles Simson vs Errol Koning in de Sporthal Gaasperdam in Amsterdam. Het leek alsof hij het niet verwacht had. Trainer Ropie had er aanvankelijk wel een hard hoofd in. "Degene met de meeste durf zou winnen. En gelukkig was dat mijn jongen. Miles heeft hem onderschat", constateerde Ropie.
Simson en Koning, twee vechters met een verschillende levensstijl. Miles Simson, consciëntieus, op gewicht bij de weging. Tegenover Errol Koning, de Bon Vivant die de zaterdag ná de weging nog een aantal kilo's moest kwijtraken in de sauna. Koning had net als Simson in mei een fantastische partij afgeleverd op Slamm. Koning had daarna te veel kansen op een titel laten liggen, zowel in Rusland als in Engeland. Deze kans op de WFCA titel moest hij waarmaken.
 |
Het was een partij over vijf rondes, volgens K-1 regels. Koning nam het initiatief en had in de eerste twee rondes een duidelijk overwicht. "Ik weet dat hij een slow starter is, dus ben ik meteen begonnen. Dat is ook de basis voor mijn overwinning geweest", verklaarde Koning. Simson nam zeker de eerste rondes géén afwachtende houding aan, maar zelfs toen het offensief van Koning in de derde ronde was weggeëbd kon hij geen beslissend overwicht opbouwen. De uitslag was voor de jonge, getalenteerde vechter een teleurstelling na zijn ongeslagen reeks. "Dit maakt je alleen maar sterker", klonken in de kleedkamer de opbeurende woorden van zijn fans en trainers.
 |
Koning had hard voor deze match getraind. Zijn fans verwachten dat hij dit niveau zal handhaven en sprekende titels voor Ropie Gym naar Almere zal halen. Op 9 december is de volgende partij voor Koning, voor Fight Fan in dezelfde Sporthal Gaasperdam.
 |
| < Vorige | Volgende > |
|---|
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.
