Atik Asuarzadeh (FFC) staat op Beatdown in zijn zevende A klasse partij tegen de ervaren rot Alexander Kreuger (Vos/Real Fighters). Atik, “Kreuger is een hele uitdaging voor me. Toen ik Nieuweling werd was hij al een goede A vechter. Verder is het een aardige jongen.”
Asuarzadeh heeft Atik als nom de guerre gekozen omdat zijn vroegere bijnaam Taliban vooral in het buitenland niet als grap gewaardeerd wordt en hij er zelf ook genoeg van gekregen heeft.
In 2006 nam hij een kijkje bij FFC. “Kijken is meetrainen”, riepen de vechters en zo begon hij bij Lucien Carbin met trainen, eerst als recreant en later serieus als nieuweling. De man die hem gestimuleerd heeft is Imro Main. “Je hebt een killers instinct”, verklaarde Main en dat gaf Atik de stimulans om door te zetten.
“Ik heb een goede band met Lucien”, vindt Atik. “Ik hou van een gedisciplineerde hoek. Ik vind het vreselijk als mensen tegen je schreeuwen. Als Lucien in de hoek staat heeft hij ook echt iets te vertellen waar je wat aan hebt.” Dat wil niet zeggen dat hij andere hoekmannen zoals Tyrone Spong niet mist “Tyrone gaf me rust en zelfvertrouwen.”
“Mijn sterke punt is dat ik de wedstrijd goed kan lezen. Bij een onbekende tegenstander zal ik meer uitproberen dan bij een bekend vechter. En dan komt het moment dat je moet meegaan in het gevecht. Als je daarmee te laat bent is de kans groot dat je de wedstrijd verliest.”
Sinds 2007 heeft Atik zes A partijen gevochten en allemaal gewonnen. “Ik bedank mijn tegenstanders, want zonder hen was er geen wedstrijd. Ik hoop dat ik het publiek waar voor zijn geld kan geven”, besluit Atik.
Inmiddels heeft Atik een aantal aanbiedingen voor dit seizoen binnen. Sinds de reorganisatie bij FFC zorgt Mark Muller voor het management. “Het is belangrijk om een manager te hebben. Ik zit op school en ik heb in de avonduren een baan bij een beveiligingsbedrijf. Bovendien wil ik stap voor stap verder groeien als kickbokser.”
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.
