Alexandra van Dam is op vakantie in Thailand, het land waar veel Nederlandse kickboksers regelmatig komen of graag een trainingsstage zouden willen volgen. Onze reporter houdt contact met verslagjes en interviews uit het land van Koning Bhomibol. Onlangs bezocht ze een wedstrijd in het local Kosmuy Samui Stadium.
 |
Het was al 21.00 uur geweest en het gala zou gaan beginnen. Langzaam begon het stadium vol te raken. Maar tot de nok werd het die dag niet gehaald. Er waren 6 partijen. Onderanderen een paar matches met kampioenen van o.a. The Champ van Kosamuy, een Champ uit Zuid Thailand en ook een kampioen van Bangkok die zijn skills ging meten met een kampioen van Pataya.
 |
Er vielen veel KO's deze avond maar dat is gewoon in Thailand. In de pauze trad een Thais acrobaatje van 9 jaar op, die een koord spande boven de ring en zijn skills en trucen daar vertoonde als koordanser en vuur bezweerder.
 |
De avond eindigde met een wedstrijd van de Zwitser Wes. Zijn taaie Thaise tegenstander was een stuk ouder en had duidelijk meer ervaring dan Wes, maar was niet opgewassen tegen de veel sterkere en grotere Zwitser. De Thai ging een paar keer neer, maar hij krabbelde steeds op tijd overeind. De scheidsrechter kwam niet verder dan 6 tellen, want dan stond de Thai er weer, schudde een paar keer met zijn hoofd en was klaar voor de aanval. En dan werd hij elke keer afgestraft door Wes met harde stoten en goed geplaatste lowkicks. Het was jammer dat Wes wijfelde bij zijn aanvallen, maar counteren kon hij als de beste en ook zijn verdediging was goed. Het publiek was razend enthousiast en raakte meer en meer op de hand van Wes. De scheids eindigde na de zoveelste 8 tellen de wedstrijd omdat de Thai niet goed meer uit zijn ogen keek en de weg flink kwijt was. Van Wes gaan we nog veel horen. Misschien zoek ik hem op bij een van de velen Muay Thaischolen op Kosamuy voor een interview.
Wordt vervolgd..
 |
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.
