Henri ‘Superpiele’ Akdeniz (FFCarbin) en Mathias Ibssa (Team Slamm!) zorgden zondag 31 mei voor nóg een gedenkwaardige gebeurtenis in de Galgenwaard. Hun partij was één van de laatste partijen op NGW3, die zelfs voor het Utrechtse publiek een ‘undisputed’ einde zou kennen. Collega Jose Stephen sprak de ongelukkige Ibssa ná zijn operatie.
De eerste ronde was duidelijk voor Ibssa terwijl Superpiele zich in de tweede ronde redelijk terug vocht, maar de vraag was of het voldoende zou zijn. In de derde ronde maakte de knie van van Superpiele een eind aan alle speculaties, Ibssa ging kermend van de pijn naar de grond.
Akdeniz na afloop van de partij, “Ibssa raakte me in de eerste ronde vol op de lever. Het was een kwestie van overleven. In de tweede ronde kwam ik goed door en ik dacht nu moet ik alles geven. In de derde ronde riep Lucien (Carbin) dat ik moest doorgaan omdat hij (Ibssa) er doorheen zat.”
Lucien Carbin, de trainer van Akdeniz, “Hij heeft op karakter gewonnen. Ik heb deze week toevallig tegen de jongens op de training gezegd, blijf altijd op de dekking beuken.”
Ibssa, “Het begin van de partij liep lekker ik had de eerste ronde op mijn naam geschreven. Ik moet wel zeggen dat ik er niet bij was in de partij, ik vocht meer met mijn hart dan met mijn hoofd. In de eerste ronde was deed zich er een situatie voor dat we beiden naar de grond gingen en Henry viel boven op mijn arm. Ik had toen al het gevoel dat hij gebroken was maar door de adrenaline werd de pijn verdrongen en kon ik gewoon doorvechten. In de tweede ronde kreeg ik een draaitrap op die arm te verwerken en toen kwam de pijn wel naar boven. Bij het ingaan van de derde en laatste ronde was ik er van overtuigd dat ik als ik gewoon zou consolideren de partij zou winnen. In die derde ronde kreeg ik een knie weer op die bewuste arm en opeens kon ik mijn arm niet meer hooghouden. De scheidsrechter dacht dat mijn arm uit de kom lag en begon er aan te trekken wat uiteraard niet de bedoeling was. Ik ben vanochtend geopereerd want toen ik gisteren bij het ziekenhuis binnen kwam was de diagnose dat de arm op twee plaatsen was gebroken, bij de elleboog en bij de pols. Ik zal zeker de komende 6 a 9 maanden niet kunnen vechten.”
Fightweek wenst Matthias heel veel sterkte toe met zijn revalidatieproces.
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.
