Er waren zondagavond in de Almeerse FBK-Sporthal zeker twee duidelijke winnaars. In de eerste plaats de organisator van Raw Diamonds Remy Bonjasky, wiens eerste gala vlekkeloos was verlopen. De organisatie klopte aan alle kanten, van de catering tot en met de beveiliging. Tevreden glimlachend kondigde de Flying Dutchman reeds zijn volgende gala voor december aan.





In de gezellige, goed gevulde Dojo van Intercontinental/FFC presenteerden zich zaterdag een groot aantal jeugdige talenten. Het was de eerste van wat je de FFC-Dagen kan noemen. De zaterdag voor de aanstormende jongeren. En de zondag voor de veteranen. Op de zaterdag kon je wel stellen dat reputaties voor de jongsten niet telden.
Een vierde ronde was zeker spannend en terecht geweest bij het Main Event van Death Before Dishonor in Almere. Henrique Zowa (Team Simson) en Reduoan Cairo (Team Slamm/ Moussid) hadden op zondagavond een bij vlagen keihard gevecht geleverd. Zowa was met zijn geweldige stootkracht goed terug gekomen na een tik in de eerste ronde.
Het Openlucht Kickboksgala in Leeuwarden Fight058 werd deze keer op een andere locatie gehouden dan gepland i.v.m. de aanhoudende regen. De prijsuitreiking werd gedaan door eregasten Peter Aertsz en Rob Kaman. Het publiek stroomde langzaam toe, maar rond de zesde partij liep het echt vol toen Peter Aertsz de prijs uitreikte aan winnaar Bilal el Banai van Bully's Gym.
Er hadden zich bij het organiserende A&L Events voor de Open Nederlandse Jeugdkampioenschappen Kickboksen 2011 maar liefst 396 deelnemers gemeld. In de Sporthal Wielewaal in Rotterdam verzamelde zich op zaterdag 11 juni de fine-fleur van Neerlands jongere kickboksers, jongens en meiden, om uit te vechten wie door kon gaan naar de finales van zondag.
"Het is nu genoeg geweest", zei Maria Verheijen in de kleedkamer na afloop van haar gewonnen partij tegen Ania Fuchs. "Ik ben nu dertig. Ik zie mezelf geen meisjes van twintig de ring door slaan. Ik hou op met de wedstrijdsport en ga nu alleen nog maar lesgeven", waren haar afscheidswoorden.
"Kijk naar haar gezicht", was de duidelijke aanwijzing vanuit Sarah Debaieb's hoek om het initiatief weer te grijpen. Het gezicht van haar opponent Rachel Adamus sprak inderdaad boekdelen. Het zag er verbeten en moe uit.